Սա Փարիզ չէ, սակայն «Բուդդա բար» է ալա Երևան:

Արտասահմանցի ուսանողների հանրակացարանի հարևանությամբ, որտեղ Երևանում բժշկություն սովորող հնդիկ ուսանողները հաճախ անց են կացնում գիշերներն իրենց սեփական երաժշտությամբ, անցորդների ուշադրությունն են գրավում «Բուդդա բար լաունջից» լսվող ներմուծված տարաշխարհիկ միջավայրի ավելի ժամանակակից հնչյունները:

Նոր բարի գոյությունն ազդարարող վիշապանման տառերով ցուցանակի տակի նկուղ իջնող աստիճանները տանում են այցելուին եվրոպական փոփ մշակույթի Երևան տեղափոխված մի գողտրիկ անկյուն:

Հայաստանի համար սա իսկապես նորություն է, սակայն պետք չէ միամտաբար կարծել, թե այս «Բուդդա բարը» Փարիզի իր հանրահայտ անվանակցի նմանակն է: Փոփ երաժշտության իր բազմաթիվ սիրահարներին «Բուդդա բար» սկավառակաշարով հայտնի փարիզյան բարը նոր ոճ և նոր երաժշտական ժանր է սկզբնավորել:

Իսկ սա «Բուդդա բար» է ala Երևան: Այդուհանդերձ, այն շեղում է տեղական չափանիշներից:

Գետնին փռված կանաչ փափուկ գորգը կոնտրաստի մեջ է մտնում մուգ կարմիր պատերի հետ՝ շուրջ 15 ինդոնեզական նկարներով: Կիսամութ սենյակի օդը հագեցած է հնդկական խունկի բույրով: Սրահի վերջում ծալապատիկ նստած Բուդդայի արձանն է, որ գաղտնի է պահում իրերի խորհուրդը, իսկ «բուդդաբարյան» երաժշտությունը այցելուների մոտ ստեղծում է այլ աշխարհի տպավորություն:

Սեղանները շրջապատող երկար բազմոցներն ու փափկաթոռները տրամադրում են հանգստության, և եթե չլիներ արձանի կողքի մեծ էկրանով հեռուստացույցը, սա կարող էր մեդիտացիայի սրահ լինել:

Ներս մտեք և ձեզ կպարուրեն թավ մեղեդիները և հնդկական խնկի բույրը:

Իր նախորդ կյանքում Մաշտոցի պողոտային վրա գտնվող այս «Բուդդա բարը» բիլիարդանոց է եղել: Ապրիլի 7-ին դրա սեփականատեր Վահագն Օհանյանը «վերամարմնավորեց» այն բարի: Հաստատությունը ներառում է նաև ռեստորան արևելյան խոհանոցով, որտեղ մատուցում են նաև հայկական հերթապահ ճաշատեսակներ և չիզբուրգերներ ու պաստա: Վերջնականապես ձևավորվելուց հետո ճաշացուցակը չինա-հնդկական թեքում կունենա:

Օհանյանն ընդամենը 22 տարեկան է և տնտեսագիտության ֆակուլտետի ուսանող է: Փարիզյան օրիգինալի այցելությունը ոգեշնչեց նրան Երևան բերել «Բուդդա բարի» ոգին: Նրա նախաձեռնությանը միացավ Վրույր Խլղաթյանը, և ծնվեց «Բուդդա բար լաունջը»:

«Հայաստանում շատերի համար բարը պարզապես ուտելու, խմելու ու շփվելու ևս մեկ տեղ է, իսկ ես փորձում եմ ցույց տալ, որ «Բուդդա բարը» միայն ուտելու համար չէ նախատեսված: Այն ունի հատուկ հանգստացնող մթնոլորտ և յուրահատուկ երաժշտություն», - ասում է Օհանյանը:

Նա Ֆրանսիայից բերել է ավելի քան 30 «բուդդաբարյան» սկավառակներ և նախատեսում է դիջեյ վարձել շաբաթը մեկ անգամ հատուկ «բուդդաբարյան» երեկույթներով այցելուներին զվարճացնելու համար:

Օհանյանն ասում է, որ գարունը, երբ սրճարանային կյանքը եռում է, ամենալավ ժամանակը չէր բացվելու համար: Սակայն նա հուսով է, որ ցուրտ օրերի գալու հետ «Բուդդա բար լաունջը» կստանա իր ուզած տեսքը:

«Բուդդա բարի» այցելուներն արդեն դարձել են մշտական հաճախորդներ, թեև առաջին անգամ այցելող շատ հաճախորդներ վարանում են մնալ:

«Ոմանք մտնում են բար, բայց չեն մնում, երբ պարզում են, որ այստեղ առանձնախցիկներ չկան», - ասում է Օհանյանը՝ նկատի ունենալով շատ հայկական բարերում ընդունված ոճը:

Մինչ մյուս ռեստորանները սովորեցնում են հայ հաճախորդներին բացօթյա սրահներին, «Բուդդա բարը» առաջարկում է որոշ առանձնացում՝ սեղանների միջև թափանցիկ վարագույրներով և թույլ լուսավորությամբ:

Բարմեն Վահրամ Եզնիկյանը «բուդդաբարյան» մթնոլորտին համապատասխան հատուկ խմիչք է հնարել: Նրա հավաստմամբ, «Բուդդա» թեյի բաղադրության մեջ կան թեյի երեք տարբեր տեսակներ, մեղր, պաղպաղակ և մի առանձին բաժակ սառույցով մատուցվող հարած սերուցք:

Բարում մատուցում են նաև հատուկ կոկտեյլ՝ վիսկի, ռոմ, օղի, սերուցք և կոկոսի քերուկ, որն ըստ երևույթին պետք է հաճախորդների դեմքին Բուդդայի ժպիտ առաջ բերի, անկախ նրանից՝ Փարիզում են նրանք, թե Մաշտոցի պողոտայի վրա: