Թիմ Սթրեյթի նման մարդիկ ինձ ոգեշնչում են: Այս շաբաթվա համարում կա մի պատմություն նրա երազած իսկապես լավ ծրագրի մասին: Ինձ ոգեշնչում են նաև Շաքե Հավանի նման կանայք: Շաքեն գործարար կին է, որ վերջերս նախաձեռնել է գրքերի մի ծրագիր Հայաստանի գյուղերի երեխաների համար, որի մասին, հուսով եմ, շուտով կկարդաք:

Այստեղ շատ այլ մարդիկ՝ հայրենադարձներ, սփյուռքահայեր և հատկապես առաջադիմական մտածողությամբ օժտված տեղացիներ, իրենց շրջապատողներին խրախուսում են դիմելու արտասովոր քայլերի:

Հենց դա է հաջորդ ուրբաթ փորձելու անել «ԱրմենիաՆաուն» «Հայ Ձմեռ պապ» կոչվող իր հատուկ թողարկմամբ:

Հաջորդ շաբաթ այս էջում մենք հոդվածներ կներկայացնենք այն մարդկանց մասին, ովքեր ձեր օգնության կարիքն ունեն:

Դա այնքան էլ անսովոր բան չէ: Մենք հաճախ ենք հոդվածներ գրել Հայաստանում առկա սոցիալական ծանր վիճակի մասին, այդ թվում՝ նաև սոցիալական ծրագրերի անհաջողությունների և թերությունների մասին: Մենք դա անում ենք, քանի որ լրագրողները պետք է զբաղվեն հենց դրանով՝ ցույց տան երկիրն այնպիսին, ինչպիսին այն կա, եթե անգամ այն այնպիսին չէ, ինչպիսին մենք կուզենայինù տեսնել այն:

Դուք հաճախ արձագանքել և հարցրել եք, թե ինչպես կարող եք օգտակար լինել: Հաջորդ շաբաթվանից մինչև հունվարի 3-ը մենք ձեզ Ñݳñ³íáñáõÃÛáõÝ կտանք ³նելáõ ¹³:

«Հայ Ձմեռ պապը» կներկայացնի հոդվածներ մի քանի անհատների և ընտանիքների մասին, որոնք կարող են ֆինանսական նվիրատվությունների համար շատ լավ կիրառում գտնել տոների ժամանակաշրջանում (ինչպես նաև հետագա ամբողջ տարվա ընթացքում): Իհարկե կան հազարավոր նման պատմություններ, որոնց մասին կարելի էր գրել, այդ պատճառով մենք դիմել ենք օգնության այն մարդկանց գտնելու հարցում, որոնք լավագույնս են ներկայացնում ընդհանուր վիճակը: Մի շարք միջազգային մարդասիրական կազմակերպություններ և տեղական հասարակական կազմակերպություններ օգնել են մեր լրագրողներին գտնելու այդ մարդկանց՝ հաշմանդամների, ծնողազուրկների, լքված կամ պարզապես մոռացված ու անտեսված մարդկանց: Ներկայացնելով այդ մարդկանց պատմությունները՝ մենք նաև կհայտնենք ձեզ, թե ինչպես կարող եք փորձել բարելավել նրանց վիճակը:

Միգուցե ճիշտ այնպես, ինչպես Թիմ Սթրեյթը հղացավ փախստականների համար հյուսելու ծրագիր սկսելու գաղափարը, ես էլ մի առավոտ արթնացա «Հայ Ձմեռ պապի» գաղափարով: Չնայած այդ գաղափարն այնքան էլ օրիգինալ չէ. բոլոր այն լրագրերը, որտեղ ես աշխատել եմ, ձմեռային տոների նախօրեին նման ծրագրեր էին կազմակերպում: Սակայն, որքան մեզ հայտնի է, Հայաստանում ոչ մի պարբերական չի փորձել նման բան անել:

Եվ այդ կապակցությամբ «ԱրմենիաՆաուի» հաջորդ շաբաթվա համարի տպագիր օրինակը որպես ներդիր կդրվի երևանյան թերթերի 30000 օրինակների մեջ: Մենք ուզում ենք համոզված լինել, որ տալու ³ñïáÝáõÃÛáõÝÁ վերապահված չի լինի միայն մեր գլխավորպես արտերկրյա ընթերցողներին:

Եթե մենք ոչ մի դրամ չհավաքենք, ապա առնվազն, ինչպես Թիմն է ասում, Հայաստանի ինքն իրեն օգնելու «սերմը կցանենք»: Հենց միայն դա արդեն շատ բան արժե:

Սակայն ես պատրաստ եմ գրազ գալու, որ «Հայ Ձմեռ պապը» շատ ավելի մեծ նվաճումների կհասնի, և շատ երախտապարտ եմ, որ հնարավորություն ունեմ լրագրությամբ միջոցներ հայթայթելու մի երկրում, որտեղ ամենափոքր ներդրումն անգամ արժեք ունի:

Հայաստանում ինձ դուր է գալիս այն, որ այստեղ լավ գաղափարները սովորաբար հնարավոր է փորձարկել: Երբ ես «Հայ Ձմեռ պապի» գաղափարը ներկայացրի մեր աշխատակազմին, արձագանքը հետևյալն էր՝ «Այո՛, մենք կարող ենք անել դա»:

Այո՛, կարող ենք: Եթե ձեր մասին ունեցած իմ կարծիքը ճիշտ է: