ArmeniaNow.com - Independent Journalism From Today's Armenia
May 28, 2004




Հայացք դրսից. օտարերկրացու տեսակետն իր որդեգրած երկրի կյանքի մասին


Անցյալ օրը նկատեցի, որ փայտը տկտկացնում եմ:

Նկատի չունեմ, որ հարբած ինչ-որ մեկի դուռն էի թակում, որ ինձ ներս թողնի:

Նկատի ունեմ հետևյալը.

Ծանոթներիցս մեկը հարցրեց. «Գործերդ ինչպե՞ս են»:

Ես էլ, բնականաբար (ինչպես բնական կարող է լինել սառույցի վրա չմուշկներով սահող խոզը), շուրջս նայեցի՝ փայտի կտոր փնտրելով, գտա աստիճանի բազրիքը, երկու անգամ տկտացրի ու ասացի. «Վատ չեն»:

Ես գաղափար անգամ չունեմ, թե դա ինչ է նշանակում, բայց օր չի անցնում, որ չտեսնեմ, թե ինչպես է ինչ-որ մեկն այստեղ դա անում:

Այսինքն՝ գիտեմ, որ դա սնահավատություն է, և եթե մի հայ լավ բան է պատմում, ապա նա պետք է ենթադրի նաև ինչ-որ սարսափելի վատ բանի հնարավորությունը և, փայտին տկտկացնելով, իբր կանխի դա:

Իհարկե, ուրիշ երկրներում էլ են այդպիսի բաներ անում: Իռլանդացիներն անում են: Բայց նրանք նաև հավատում են լեփրիկոններին (թզուկներին):

Այստեղ դա նույնքան տարածված է, որքան արևածաղկի սերմերը մայթին չրթելը և «Ջերմուկի» շիշը զգուշորեն բացելը, ինչն արդեն սովորել եմ:

Այս շաբաթվա սկզբում մի գրասենյակ էի գնացել: Մի ծանոթ հարցրեց. «Գործերը լա՞վ են»:

Ասացի, որ լավ են, ու մեկնեցի ձեռքս, որ տկտկացնեմ նրա «փայտե» գրասեղանի վրա: Նա «զգուշացրեց», որ գրասեղանն իրականում լամինատից է, փայտից են միայն ոտքերը: Այնպես որ, ձեռքս տարա ու ներքևից տկտկացրի փայտը:

Ես իմ արածով չեմ հպարտանում:

Բայց առայժմ գոնե դեռ չեմ հասել հայերին այս արարողության պահպանման գործում…

Ես գիտեմ գիտական կոչում ունեցող տղամարդկանց ու կանանց, ովքեր ինչ-որ բանից գոհունակություն հայտնելով՝ նայում են շուրջը փայտի կտոր գտնելու հույսով և, չգտնելով, ասում են. «Թո՛ւ-թո՛ւ-թո՛ւ»:

Գիտնականներ, ինժեներներ, ակադեմիկոսներ: Ասում են «թո՛ւ-թո՛ւ-թո՛ւ»: Ամենայն լրջությամբ:

Սա, ըստ երևույթին, փայտ տկտկացնելու բառացի տարբերակն է: Աշխարհիկ մարդուն Հռոմի պապի տված մի տեսակ թույլտվություն՝ հաղորդություն տալու մահամերձին, երբ քահանան անհասանելի է:

«Թո՛ւ-թո՛ւ-թո՛ւ»: Երբ առաջին անգամ լսեցի, ինձ թվաց, թե ինչ-որ մեկը թքում է (պատճառը, հավանաբար, նորից արևածաղկի սերմերն էին):

Նման սովորույթ ձեռք բերելու փաստն ինձ անհանգստացնում է:

Աստիճանավանդակի բազրիքի զոհասեղանին նախապաշարման հանդեպ իմ հավատը հրապարակային մասնագիտություն դարձնելով՝ ինձ, իմ հաշվարկներով, մեկ-երկու քայլ է մնացել մինչև պառավական մեկ այլ անհեթեթություն:

Բանն այն է, որ ես արդեն վերջ եմ տվել տանը սուլելուն: Հայերի ասելով, դրա հետևանքով կարող եմ քամուն տալ իմ փողերը: Կարծես դրա համար ինձ որևէ առիթ է պետք: Ասում են այն նույն մարդիկ, ովքեր խաչ են անում թափված աղի վրա, հետո ջուր են ցանում, որպեսզի խուսափեն չար բախտից:

Ես այստեղ մի բարեկամուհի ունեմ, որը ջուր է լցնում վրաս, հենց իմանում է, որ պատրաստվում եմ մեկնելու (մի հարցրեք ինչու): Ահա թե ինչու ես թաքցնում եմ նրանից ճանապարհորդելու իմ ծրագրերը կամ էլ հայտնում եմ միայն հեռախոսով:

Ինչպե՞ս կարող է անհաջողությունների դեմ այսքան միջոց ունեցող ժողովուրդը այդքան շատ զոհ գնալ այդ անհաջողություններին:

Վերջերս եկել էր ջրաչափի ցուցմունք գրանցող աշխատողը: Երբ նա դուրս էր գալիս, ես պարզեցի ձեռքս հրաժեշտ տալու: Սա ինքնին արդեն արտառոց բան է, քանզի չեմ հիշում, որ մինչև այստեղ տեղափոխվելս երբևէ հասարակական ծառայությունների որևէ աշխատակցի ձեռք սեղմեյի: Բայց դա մի կողմ թողնենք:

Նա արդեն դուրս էր եկել բնակարանից, իսկ ես կանգնած էի ներսում: Հրաժեշտի համար մեկնեցի ձեռքս:, բայց նա կասեցրեց ինձ՝ բացատրելով, որ շեմին կանգնած ձեռք սեղմելը, ինչ խոսք, անհաջողություն կբերի: Որպես կանխարգելիչ միջոց՝ փակելուց առաջ ես տկտացրի իմ տան դռանը:

Ես արդեն չափազանց երկար եմ այստեղ…

 

According to Agnes
 

  Inside
 

Defending Defense: NCI roundtable stirs debate on military matters

Full story

 
 

Built to Last: A Georgian Armenian’s house plans for eternity

Full story

 
 

A Byte with...

A few quotes from artist.

Full story


 


 


The Week in seven days

 
 


The Arts in seven days

 

  Photo of the week
  Click here to enlarge.
Click on the photo above to enlarge.
 
 
 
 

"Reflections"

 

 





Copyright ArmeniaNow.com 2002-2024. All rights reserved.

The contents of this website cannot be copied, either wholly or partially, reproduced, transferred, loaded, published or distributed in any way without the prior written consent of ArmeniaNow.com.