Թույլ տվեք ձեր ուշադրությունը բևեռել այս շաբաթվա մեր հոդվածներից մեկի վրա, որն անդրադառնում է Հանրապետության հրապարակի վերջին հավելմանը:

Արդեն մեկ ամսից ավելի է, որ այս հարցը գրավել է իմ ուշադրությունը, քանի որ, հրապարակի մոտ ապրելով, ես մեկ-երկու դեցիբել հեռավորության վրա եմ այն հսկայական էկրանից, որը զբաղեցնում է այն տեղը, որը նախկինում պատկանում էր Վլադիմիր Իլյիչ ՈՒլյանովին, նույն ինքը՝ Լենինին:

Եթե ինչ-որ մեկը դեռ տեղյակ չէ, հայտնեմ, որ այս երկիրն իսկապես «անցումային շրջանում է»: Այնտեղ, որտեղ առաջ ստոիկորեն (ոմանք ասում են «գրգռված») կանգնած էր ոչ արևմտյան ամեն ինչի հայրը, այժմ տեղադրված է մի մոնիտոր՝ կերած-խմած հայ ավտոտեսուչի փորի մեծությաÙµ, որը երաժշտություն է ժայթքում, տեսակլիպներ է ցուցադրում և հրավիրում է դիտողներին զանգահարել և գովազդ գնել:

Ի՞նչ անցում. լրիվ շրջադարձ դեպի մյուս ծայրահեղությունը (պարզապես կուզենայի, որ մոնիտորի տերերը ամերիկացի դառնային մինչև վերջ և ցուցադրեին ամերիկյան ֆուտբոլի անցյալ շաբաթվա եզրափակիչ խաղը, կամ էլ գոնե ընդմիջմանը ներկայացումը: Հրապարակի էկրանին Ջանեթ Ջեքսոնի պտուկին ամրացրած մետաղե զարդը զանգվածային ոչնչացման զենքի ազդեցություն կունենար):

«Լինսի» հիմնադրամի միջոցներով Հանրապետության հրապարակի բազմամիլիոն դոլարանոց վերակառուցումից հետո արտաքին գործերի նախարարությունը, փոստի շենքը և կառավարության թիվ 1 շենքը զուգվել են մեղմիկ՝ գրեթե մոմ³ÛÇÝ լուսավորությամբ: Հրապարակը ձեռք է բերել քնքուշ, նրբագեղ ու նրբաճաշակ տեսք, և նույնիսկ ցուրտ եղանակին ուզում ես այդտեղ մտազբաղ ճեմել:

Հետո, երբ Երևանը նոր-Ýáñ սկս»É էր նմանվել մի վայրի, որտեղ արժանապատվության համար կարող էր տեղ գտնվել, կառավարական պաշտոն զբաղեցնող ինչ-որ դդումներ որոշել են, թե ինչպես փող վաստակեն հանրային ունեցվածքից և...

Շաբաթվա սկզբին ես գնում էի փոստ, և այս ամբողջ ուրախ-զվարթ աղմուկը ցնցեց ինձ: Այնտեղ, որտեղ մինչև 1991 թվականը կանգնած էր Վլադիմիր Իլյիչը՝ Սևանին ուղղված իր ցուցամատով, այդ երեկո Ջենիֆեր Լոպեսի երաժշտական հոլովակն էր: Եվ որպեսզի պատկերացում կազմեք էկրանի մեծության մասին, ասեմ, որ նրա հետույքը գրավում էր էկրանի միայն կեսը: Նա կարող էր զուգերգել Բիյոնսեյ Նոուլզի հետ, և նույնսիկ այդ դեպքում Հայաստանի մայրաքաղաքի գլխավոր մշակութային այցեքարտում դեռ տեղ կմնար:

Մեր հոդվածում ասվում է, որ բացի գովազդից և երաժշտական հոլովակներից ծրագրի պատասխանատուն նաև ընտրում է հատվածներ, իր խոսքերով, «դիտողների համար հետաքրքիր» ֆիլմերից, և բերում է «Տերմինատորի» օրինակը: Այնպես որ, եթե շարունակենք այս տարօրինակ տրամաբանությամբ...

Ցանկացած պահին նախկին Լենինի հրապարակում կարելի է տեսնել կիբորգ մարմնավորող Կալիֆոռնիայի ներկա նահանգապետին, որը խոստանում է վերադառնալ, մի բան, որով նախկին դիկտատորը անշուշտ չի կարող պարծենալ: Թեև, եթե ի մի բերենք նախորդ 389 բառերում արտահայտված անհավանականությունները, մի՞թե կա բան, որ անհնար է: