Հայաստանում, որտեղ հասարակական վայրերում հաշմանդամային սայլակով մարդ հանդիպելը մինչ այժմ բավականին հազվադեպ երևույթ է, փետրվարի 19-ին ավելի քան 50 հաշմանդամներ սայլակներով այցելեցին ընտրատեղամասեր:

«Մեր և մի քանի այլ հասարակական կազմակերպություններ (ՀԿ) ապահովեցին հաշմանդամներին սայլակներով, - ասում է «Փյունիկ» հաշմանդամների միության տնօրեն Հակոբ Աբրահամյանը, - Դժբախտաբար, այնքան միջոցներ չունեինք, որպեսզի օգնեինք բոլոր նրանց, ովքեր ցանկանում էին օգտվել իրենց քաղաքացիական իրավունքից»:

Աբրահամյանն ասում է, որ ֆիզիկական խնդիրներ ունեցող շատ ավելի մեծ թվով մարդիկ կարող էին իրականացնել քվեարկելու իրենց իրավունքը, եթե լիներ իշխանությունների օգնությունը:

«Ընտրություններից դեռ շատ առաջ մենք դիմել էինք տարբեր կազմակերպությունների, ինչպես նաև Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովին՝ խնդրելով սայլակներ տրամադրել, սակայն ոչ մի պատասխան չստացանք», - ասում է Աբրահամյանը:

Խորհրդային Միության օրոք գոյություն ունեին շարժական ընտրատեղամասեր, որոնք այցելում էին հաշմանդամների տները, սակայն այդ ավանդույթը մոռացվեց Խորհրդային Միության փլուզման հետ:

Այնուամենայնիվ, Աբրահամյանը նշեց, որ ընտրություններին մասնակցած հաշմանդամների նույնիսկ սահմանափակ քանակն արդեն առաջընթաց է, համեմատած նախորդ ընտրությունների հետ, երբ ոչ մի ՀԿ նման ակցիա չէր կազմակերպել:

Մտավոր և ֆիզիկական խնդիրներ ունեցող հաշմանդամների ընդհանուր թիվը Հայաստանում 110000 է, ներառյալ՝ Աֆղանստանի և Ղարաբաղի պատերազմների վետերանները:

«Փյունիկը», որի կենտրոնակայանը գտնվում է «Հրազդան» մարզադաշտի մոտ, հիմնադրվել է 1988 թվականի Հայաստանի երկրաշարժից հետո:

Կենտրոնակայանը բավականաչափ տարածք ունի իր բոլոր անդամների, մարզադահլիճի և արհեստանոցների համար, թեև ունի նաև կահավորման և վերանորոգման կարիք:

Կազմակերպության անվանումը՝ մահից վերակենդանացող առասպելական թռչուն փյունիկը, առաջարկել է հաշմանդամներից մեկը, և այն դարձել հույսի խորհրդանիշ նրա 3000 անդամների համար:

«Հասարակության վերաբերմունքը հաշմանդամների նկատմամբ փոխվում է տարեց-տարի», - ասում է Հայկ Աբրահամյանը, որը «Փյունիկի» անդամ է դարձել դժբախտ պատահարում ոտքը կորցնելուց հետո:

«Նախկինում մարդիկ սևեռում էին ինձ, օրինակ՝ լողավազանում, սակայն հիմա ես տեսնում եմ, որ մարդիկ սովորել են հաշմանդամների ներկայությանը: Սակայն քաղաքում քիչ տեղեր կան, որոնք հարմարեցված են հաշմանդամներին: Ոչ մի սրճարան կամ կինոթատրոն հատուկ տեղ կամ վերելակ չունի սայլակների համար»:

Այսօր Հայկը զբաղվում է սպորտի մի քանի տեսակներով, այդ թվում՝ առագաստանավային սպորտով, և որպես կամավոր օգնում է «Փյունիկին»:

Այս տարի սայլակին գամված նրա ընկերները քվեարկելու հնարավորություն են ստացել, որից կօգտվեն նաև հաջորդ չորեքշաբթի օրը նախագահական ընտրությունների երկրորդ փուլում:

Հայաստանում նման մարդկանց նկատմամբ ամենուրեք օգտագործվում է «հաշմանդամ» հնացած պիտակը: Նրանք ասում են, որ գրեթե նույնքան վատ է հնչում «հատուկ կարիքներ ունեցող մարդիկ» արտահայտությունը:

Նրանք պնդում են, որ իրենց մի փոքր աջակցություն է պետք միայն՝ կազմակերպության անվանումն արդարացնելու համար:

Եվ ավելի շատ մարդիկ հնարավորություն կունենան քվեարկել իրենց երկրի նախագահի համար: