Երբ 45-ամյա գորիսեցի Սվետային հավելվածի լրագրողը խնդրեց հինգ առաջնահերթ հիմնախնդիրներ առաջադրել իր ապագա նախագահին, խորտկարանի լվացարարուհին ասաց.

«Պարոն նախագահ, որոշ բիրտ անհատների կզրկե՞ք շրջապատի մարդկանց ճնշելու հնարավորությունից»:

Մայրաքաղաքում 60-ամյա երևանցի Պավելը նույն հարցին պատասխանեց.

«Մարդիկ Հայաստանից փախչում են սոցիալական անարդարության պատճառով: Արդյոք ընտրվող նախագահը կպայքարի՞ դրա դեմ»:

«Պրոմեդիան» ներկայացնող մի խումբ լրագրողներ հարցազրույցներ են անցկացրել 464 պոտենցիալ ընտրողների հետ 17 հիմնախնդիրների շուրջ (գործազրկության, արտագաղթ, կոռուպցիա և այլն), որպեսզի պարզեն, թե ինչպես են նրանց մտահոգություններն անդրառնալու թեկնածուի նրանց ընտրության վրա:

Հարցվածներից 331-ը Երևանից ու հարակից շրջաններից են, 56-ը՝ Գյումրիից ու Վանաձորից, իսկ 77-ը՝ Սյունիքի մարզից:

Այս հարցումները ցույց են տալիս, որ Հայաստանի տարբեր հատվածներում ընտրողներին հուզող հիմնախնդիրները տարբերվում են:

Երևանում և Սյունիքի մարզում առաջնային են համարվում սոցիալական հիմնախնդիրները, մինչդեռ Շիրակի և Լոռու մարզերում առաջինը տնտեսական իրավիճակն է, որին հաջորդում են սոցիալական խնդիրները:

Մայրաքաղաքում միայն 16 տոկոսն է տնտեսական հիմնախնդիրը առաջնային համարել՝ ավելի կարևորելով կրթության, դատաիրավական համակարգի, կոռուպցիայի և առողջապահության հետ կապված խնդիրները:

Տնտեսական հիմնախնդիրներից հետո Երևանում և հարակից շրջաններում հարցվածների մի մասը նշում է արտագաղթը, ազգային անվտանգությունը, մարդու իրավունքների պաշտպանությունն ու մամուլի ազատությունը:

Բնակչության մյուս մասն էլ կարևորում է, որ հաջորդ նախագահը առավելագույնս զբաղվի ահաբեկչության, հոկտեմբերի 27-ի գործի բացահայտման և ցեղասպանության խնդիրներով, ինչպես նաև գյուղատնտեսության, աղետի գոտու և շրջակա միջավայրի հարցերով: Չորս տոկոսից պակասն են երկքաղաքացիության հարցը կարևոր համարում Հայաստանի համար:

Սյունիքում մարդու իրավունքներն ու մամուլի ազատությունն ավելի բարձր տեղ են զբաղեցնում, քան Երևանում: Սյունիքում, որը տարածքային առումով ավելի մոտ է Ղարաբաղին, քան Հայաստանի մյուս մարզերը, 77 հարցվածներից ղարաբաղյան հիմնահարցը նշել են ընդամենը չորսը:

«Աղետի գոտում» ընտրողներին հուզող հարցերի մեջ վերակառուցումը, որը չորրորդ տեղում է, կորևորվում է նույնքան, որքան Ղարաբաղի հիմնախնդիրը:

Ընդհանուր առմամբ, ընտրողներին ամենից շատ մտահոգում են տնտեսական և սոցիալական հիմնախնդիրները, որոնց հաջորդում են կոռուպցիան, արտագաղթը, մշակույթը, ազգային անվտանգությունը, դատաիրավական համակարգը, մամուլի ազատությունը, բարեփոխումները շրջակա միջավայրի պահպանման ոլորտում, ահաբեկչության դեմ պայքարը և վերջինը՝ ծնելիության մակարդակի բարձրացումը խթանող քաղաքականությունը: