ÎɳÝÝ»ñ áõ ½»Ýù»ñ. Ññ³å³ñ³Ï³ÛÇÝ §é³½µáñϳݻñ¦:

Ազգային ժողովի մայիսի 25-ի ընտրություններին հաջորդած 2 ամիսներին հասարակության և մամուլի ուշադրության կենտրոնում են հայտնվել իրար հաջորդող սպանություններն ու մահափորձերը, որոնք կապված են Հայաստանի վերնախավի հետ։

Առաջին կրակոցը հնչեց հունիսի 6-ի գիշերվա ժամը մեկին։ Դրան հաջորդած ևս վեց կրակոցներից Աբովյան փողոցի վրա գտնվող «Ավիատրանս» հյուրանոցի մոտ սպանվեց գործարար և քրեական հեղինակություն 45-ամյա Մուշեղ Ազատյանը (Աշտարակցի Մուշեղ)։

Ազատյանն Օշականի գինու գործարանի նախկին տերերից է եղել և ԱՄՆ-ում բանտում գտնվող օրենքով գող Վյաչեսլավ Իվանկովի (Յապոնչիկ) շրջապատից էր։

Ռուսական մամուլի հավաստմամբ, Ազատյանի խմբավորումը համարվում է Սանկտ-Պետերբուրգի առավել վատ համբավ վայելող խմբավորումներից մեկը և կազմված է հիմնականում հայերից և դաղստանցիներից: Խմբավորումը զբաղվում է թմրադեղերով և լավ զինված է:

Ըստ «Այբ-Ֆե» օրաթերթի, մինչ սպանվելը նա եղել է պաշտպանության նախարար Սերժ Սարգսյանի եղբոր հետ, որը մեքենայով նրան բերել է հյուրանոց։ Կրակոցների ժամանակ նրա կողքին են եղել թիկնապահները։ Հետաքննությունը ոչ մի կասկածյալ չի բացահայտել:

Ազատյանի սպանության հաջորդ օրը Պուշկինի և Կողբացու փողոցների անկյունում սպանվում է Արթուր Մկրտչյանը: Պարզ չէ, կապված էր արդյոք այս սպանությունը մյուսների հետ, սակայն ըստ «Ազգ» օրաթերթի, սպանվածը դատավորի որդի էր:

Երեք շաբաթ չանցած, հունիսի 25-ին Նուբարաշեն ավանի աղբանոցի մոտ իրենց մեքենայում ռուսական արտադրության ավտոմատի կրակոցներից սպանվեցին բարձր ոլորտներում կապեր ունեցող երկու անձինք և նրանց տաքսու վարորդը:

Սպանվածներից էին նախկին պատգամավոր Ռուբեն ¶¢áñ·Û³ÝÇ եղբորորդի Արկադի ¶ևորգյանը և պաշտպանության նախարարության առողջապահության վարչության պետի տեղակալ ¶արիկ Հարությունյանը: Երկուսն էլ մոտ 30 տարեկան էին: Արկադի ¶¢áñ·Û³ÝÇ եղբայրը ծանր վիրավորվել է հրաձգության ընթացքում:

Հունիսի 25-ի սպանությունները համարվում են գործարարներ Ծաղիկ Ռուբո-Լֆիկ Սամո հակամարտության շարունակությունը, որ ձգվում է արդեն մի ù³ÝÇ տարի։

Ռուբեն ¶ևորգյանը (Ծաղիկ Ռուբո) խորհրդային տարիներին դատապատված է եղել սպանության համար։ Ղարաբաղյան պատերազմի ժամանակ եղել է «Սասնա ծռեր» ջոկատի հրամանատարը: Մարտերի ժամանակ սպանվել է նրա եղբայր Սամվելը՝ թողնելով որդիների խնամքը եղբորը:

2000 թվին իշխող Հանրապետական կուսակցությունը պառակտվեց։ Մի մասը վարչապետ Անդրանիկ Մարգարյանի գլխավորությամբ մնաց իշխանություն, իսկ մյուս մասը դարձավ ընդդիմություն: Ռուբեն
¶ևորգյանը, որին 1995 թվին թույլ չտվեցին մասնակցել ԱԺ ընտրություններին իր քրեական անցյալի պատճառով, պատգամավոր ընտրվեց 1999 թվին։ ¶ևորգյանը միացավ պառակտված կուսակցության ընդդիմադիր թևին:

2000 թվի հուլիսի 13-ին նրա եղբորորդին` Արտյոմ ¶ևորգյանը (ամառային հրաձգությունից հետո միակ կենդանի մնացածը) ընկերոջ հետ զինված հարձակում է գործում Կոմիտասի պողոտայի վրա գտնվող գորգերի խանութի վրա թալանելու նպատակով։ Եղբորորդուն ազատելու համար Ռուբեն ¶ևորգյանը ստիպված է լինում դուրս գալ ընդդիմության շարքերից: Վերջին ընտրությունների ժամանակ նա պարտություն է կրում, սակայն շարունակում է պահպանել իր իշխանությունը Երևանի Դավթաշեն թաղամասում:

Հայաստանի ամենահարուստ մարդկանցից մեկը՝ Սամվել Ալեքսանյանը (Լֆիկ Սամո) շաքարի, հացամթերքի և դեղորայքի հիմնական ներմուծողն է Հայաստան։ Ունի նաև ռեստորաններ ու հանրախանութներ։ Մայիսի 25-ին ընտրվել է ԱԺ պատգամավոր։ Ակտիվորեն աջակցել է Ռոբերտ Քոչարյանին նախագահական 2 ընտրություններում։

Այս երկու անձանց միջև երկարատև հակամարտությունը սրվեց անցյալ տարի, երբ Սամվել Ալեքսանյանը ցանկացավ նոր տարածք վերցնել Դավթաշենում, սակայն մերժում ստացավ, ինչպես ենթադրում են թաղապետ Սուրիկ Ղուկասյանին ¶¢áñ·Û³ÝÇ տված հրահանգի պատճառով։

Նուբարաշենի սպանություններից 2 ժամ հետո Դավթաշենում կրակում են Ալեքսանյանի փեսայի` Վիկտոր Մանուկյանի և նրա ընկերների վրա։ Մանուկյանը փրկվեց մահից՝ պառկելով իր «Նիվայի» տակ։ Մահափորձի մեղադրանքով ձերբակալվեցին Ռուբեն ¶¢áñ·Û³ÝÇ մերձավորներից երկուսը։

Հակամարտությունը սկսվելուց հետո սպանվել է առնվազն 5 հոգի։ Ոչ ոք չի ձերբակալվել, սակայն Նուբարաշենի սպանությունների կապակցությամբ հետախուզման մեջ են Ալեքսանյանի երկու մերձավորներ և ևս մեկը, որ
¶¢áñ·Û³ÝÇ շրջապատից անցել է Ալեքսանյանի կողմը:

Երրորդ հրապարակային սպանությունը, որը կատարվեց հուլիսի 2-ին, թեև առնչություն չունի մաֆիայի հետ, սակայն նույնպես հայտնվեց հասարակայնության ուշադրության կենտրոնում:

Այդ օրն առավոտյան ԵՊՀ ռուսաց լեզվի և գրականության ֆակուլտետի դեկան 43-ամյա Կարեն Մկրտչյանը երեխային տանում է մանկապարտեզ։ Տունդարձի ճանապարհին սպիտակ «Նիվա»-ից ատրճանակով կրակում են նրա գլխին: Մկրտչյանը տեղում մահանում է:

Վարկածներից մեկը ենթադրում է, որ սպանությունը պատվիրել են, երբ Մկրտչյանը հրաժարվել է կաշառք ընդունել ուսանողներից մեկին բարձր ավարտական գնահատականներ նշանակելու համար: Ձերբակալված չկա:

9 օր անց, հուլիսի 11-ին ¶յումրիի կենտրոնում փոխհրաձգություն է տեղի ունենում մրցակից խմբավորումների միջև, ըստ վարկածի, Երևան-¶յումրի և այլ երթուղիներին տիրանալու համար:

Ըստ պաշտոնական հաղորդագրության, Հաղթանակի պողոտայի մի սրճարանում վիճաբանություն է սկսվել «Տրանս ակնթարթ» ՍՊԸ-ի տնօրեն Սերոբ ¶րիգորյանի և Ժիրայր Հարությունյանի («Օրինաց երկիր» կուսակցության ¶յումրիի մասնաճյուղի ղեկավարի ազգականը) միջև։ Երկուսը որոշում են քննարկել իրենց տարաձայնությունները Հարությունյանի ազգականներից մեկի «Մերսեդես»-ում:

Մեքենայի մեջ Ժիրայր Հարությունյանը հանում է ատրճանակը ու երկու կրակոց է արձակում ¶րիգորյանի գլխին։ Հետո դուրս է գալիս մեքենայից ու կրակում ¶րիգորյանի մարդկ³նցից մեկի` ¶ոռ Ստեփանյանի վրա ու վիրավորում նրան։ ¶րիգորյանի մարդկանցից մեկ ուրիշը պատասխան կրակոցով վիրավորում է Հարությունյանին։ Արյունաքամ լինող ¶ոռ Ստեփանյանը հասնում է ընկած Հարությունյանին ու ատրճանակով կրակում գլխին։

Այս արյունոտ փոխհրաձգությունը, որի արդյունքում երկու հոգի սպանվում են, իսկ մեկը՝ վիրավորվում, տեղի է ունենում ¶յումրիի դատախազությունից 50 մետր հեռավորության վրա։ Երկու հոգի ձերբակալված են:

Տրանսպորտային երթուղիները միշտ էլ Հայաստանում եկամտաբեր բիզնես են եղել, որոնց համար «տանիք» են ապահովել հանրահայտ և հզոր հեղինակությունները: Հենց նրանք էլ գտնվում են այս հակամարտության ակունքներում: Հայաստանցիները չեն հիշում այնպիսի հրապարակային փոխհրաձգություն, ինչպիսին եղավ ¶յումրիում։

11 օր անց՝ հուլիսի 22-ին, մահափորձ է կատարվում Էրեբունի համայնքի թաղապետ, Հանրապետական կուսակցության անդամ Մհեր Սեդրակյանի (Թոխմախի Մհեր) վրա։ Առավոտյան ժամը 10-ի մոտ նրա «Մերսեդեսը» կանգնում է իրեն պատկանող բենզալցկայանում։ Հենց որ վարորդը դուրս է գալիս մեքենայից, «Մերսեդեսը» պայթում է (հեռակառավարվող ռումբից)` փշրելով բենզալցակայանի ապակիները։ Սեդրակյանին ծանր վնասվածքներով տեղափոխում են հիվանդանոց։ Վնասվածքներն այլևս նրա կյանքին վտանգ չեն սպառնում։

Այս մահափորձի հիմնական վարկածը «Այբ-Ֆե» օրաթերթը կապում է գաջի բիզնեսի վրա վերահսկողություն հաստատելու մրցակցության հետ։ ¶աջ արտադրող երկու գործարաններից մեկի տերը Սեդրակյանի եղբայր Վարդան Սեդրակյանն է, մյուսինը` գործարար Հայրապետյանների կլանի ներկայացուցիչ Միշա Քալանթարյանը։

Անցյալ տարվա հունիսին Քալանթարյանը խոստովանեց, որ մի քանի վկաների ներկայությամբ սպանել է գործարար Հովհաննես Մանուկյանին նրա ընկերոջ 7-ի սգո արարողության ժամանակ:

Անցյալ տարվա դեկտեմբերին դատարանը նրան մեղավոր ճանաչեց սպանության մեջ, սակայն հայտարարեց անմեղսունակ և ազատեց քրեական պատասխանատվությունից։ Մեղադրյալն իր դատի օրը նույնիսկ դատարան չներկայացավ։

(80-ականներին Քալանթարյանը դատապարտվել էր սպանության համար:)

Թեև այս սպանությունների և մահափորձերի շարանից առնվազն 3-ը տնտեսական ոլորտներին տիրանալու համար են կատարված, գլխավոր դատախազության մամուլի քարտուղար ¶ուրգեն Ամբարյանը պնդում է, որ այս սպանությունները պատահականորեն են իրար հաջորդել:

«Այս սպանությունները միմյանց հետ որևէ կապ չունեն, - ասում է Ամբարյանը, - իսկ թե ինչ ընդհանրություններ ունեն դրանք, միայն հետաքննությունից հետո կարող ենք ասել»։

Դատախազությունը ներկայացնում է թվեր, ըստ որոնց սպանությունների աճը զգալի չէ՝ անցյալ տարվա 6 ամիսներին եղել է 39 սպանություն, իսկ այս տարվա նույն ժամանակահատվածում՝ 41։ Սակայն վերջին փոխհրաձգություններից հետո կարծիքներ են առաջ քաշվում, որ խորհրդարանում վերջին քաղաքական փոփոխությունների պատճառով ապակայունացվել է իրավիճակն իշխանական և հանցավոր աշխարհի ոլորտներում:

«Իշխանությունը ընտրություններում հաղթելու համար գնաց քրեական աշխարհի հետ դաշինքի ու կախվածության մեջ ընկավ նրանից, - ասում է քաղաքագետ Երվանդ Բոզոյանը: - Եթե միևնույն ոլորտի համար խոսք է տրվել մի քանի հոգու, իսկ նույն ոլորտին չեն կարող մի քանի հոգի տիրանալ, ապա բնական է, որ նրանք հրապարակային «ռազբորկաներ» են անցկացնում, առանց վախենալու իշխանություններից»։