Քարոզարշավների և քվեարկությունների թեժ միամսյակը լուսաբանելու իրենց պարտականությունները նոր կատարած Երևանի լրագրողներն անցյալ շաբաթվա վերջում հավաքվել էին Ծաղկաձորում անցկացված սեմինարում, որպեսզի քննարկեն նախագահական ընտրությունների իրենց լուսաբանման արդյունքները:

Սեմինարը, որի հովանավորներն էին Երևանի մամուլի ակումբը (ԵՄԱ) և Ֆրիդրիխ Նաումանի հիմնադրամը, հիմնականում անդրադարձավ քարոզարշավի և ընտրությունների ընթացքում լրատվամիջոցների կատարած աշխատանքին նվիրված Լրատվամիջոցների կովկասյան ինստիտուտի և «Ինտերնյուսի» զեկույցներին:

Իշխանամետ և ընդդիմադիր մամուլի շուրջ 40 լրագրողներ բանավեճեր և քննարկումներ անցկացրին իրենց կատարած աշխատանքի մասին:

«Իմ կարծիքով, նման հանդիպումների լավագույն արդյունքը շփումն է լրագրողների միջև: Սեմինարի իմ դիտարկումներից կարող եմ ասել, որ լրագրողները Հայաստանում ավելի ժողովրդավար են, քան քաղաքական գործիչները», - ասաց Նաումանի հիմնադրամի Բուլղարիայի, Ռումինիայի և Հարավային Կովկասի տարածքային ծրագրի փոխտնօրեն Ասպարուխ Պանովը:

«Իսկ այսօր ես կարող եմ ասել, որ հայ լրագրողների մոտ ամեն ինչ կարգին է: Եթե ես չիմանայի, թե որտեղից են այս լրագրողները, կկարծեի, թե Բալթյան երկրներից, Բուլղարիայից կամ Ռումինիայից են»:

Պանովն ասում է, որ լրագրողների՝ երկու «ճամբարի» բաժանված լինելու փաստը տնտեսական խնդիր է:

«Հայաստանի սահմանադրությունը, համենայն դեպս լրատվամիջոցներին վերաբերող մասերը, երաշխիքներ են ապահովում խոսքի և մամուլի ազատության համար, - ասաց Պանովը, - (Սակայն) Հայաստանում բացակայում է լրատվամիջոցների ազատ շուկան: Լրագրողները, հեռուստակայանները և լրագրերը ֆինանսապես կախյալ վիճակում են»:

ԵՄԱ-ի զեկույցում նշվում է, որ, ընդհանուր առմամբ, հեռուստատեսային և ռադիո լրատվամիջոցները չկարողացան ապահովել ընտրարշավի հավասարակշռված լուսաբանում ո՛չ առաջին, և ո՛չ էլ երկրորդ փուլերում:

Իսկ տպագիր մամուլը, ըստ ԵՄԱ-ի, կարելի է բաժանել երեք հիմնական խմբերի՝ Ռոբերտ Քոչարյանին սատարողներ, Ստեփան Դեմիրճյանին սատարողներ, և լրատվամիջոցներ, որոնք չէին սատարում ոչ մեկին, սակայն, ընդհանուր առմամբ, հակադրվում էին գործող նախագահին:

«Կենտրոն» հեռուստակայանի լրագրող Պետրոս Ղազարյանը՝ չնայած զեկույցում «Կենտրոնի» հասցեով հնչած քննադատությանը, ասաց, որ սեմինարն օգտակար էր, որովհետև հնարավորություն էր ընձեռել լրագրողներին հանդիպել և ճանաչել իրար:

«Ես ծանոթացա շատ լրագրողների հետ, որոնց հետ Երևանում, թերևս, չծանոթանայի, - ասաց Ղազարյանը, - Մենք ճանաչեցինք իրար, տարբեր հարցեր քննարկեցինք: Այստեղ՝ քաղաքական խառնաշփոթից հեռու, մենք ազատ շփման հնարավորություն ունեինք»:

Սակայն Ղազարյանը ցածր կարծիքի է հայ ժուռնալիստիկայի մասին և ասում է, որ «նրան պակասում է պրոֆեսիոնալիզմը»:

Նրան համամիտ էր «Օրրան» թերթի լրագրող Մելանյա Բարսեղյանը, որն ասաց, որ ընթերցողներն ու հեռուստադիտողները նախագահական ընտրությունների ընթացքում կորցրեցին իրենց հավատը ԶԼՄ-ների նկատմամբ:

«Երբեմն, երբ մարդիկ իմանում են, որ լրագրող ես, շատ ագրեսիվ են դառնում, - ասաց Բարսեղյանը, - Անգամ չեն ուզում լսել քեզ, անկախ նրանից, թե ինչ թերթ ես ներկայացնում: Կարծում եմ, որ մենք շատ պիտի աշխատենք, որպեսզի վերականգնենք մարդկանց վստահությունը»:

ԵՄԱ-ի նախագահ Բորիս Նավասարդյանն ասաց, որ Եվրոխորհրդի երևանյան գրասենյակը և արտաքին գործերի նախարարությունը պետք է ընտրություններից առաջ լրագրողների վերապատրաստման դասընթացներ կազմակերպեին հայ լրագրողների համար, սակայն դա տեղի չունեցավ:

«Չգիտեմ, արդյոք այդ վերապատրաստման արդյունքում լրագրողներն ավելի պատրաստված կլինեին ընտրությունների լուսաբանմանը, սակայն այդ սեմինարներն ու վերապատրաստումը, հավանաբար, կօգնեին լրագրողներին ավելի լավ ըմբռնել իրենց առաքելությունը», - ասաց Նավասարդյանը: