Նոյեմբերի վերջին Հայաստան այցելեց Գերմանիայի,
Պորտուգալիայի և Միացյալ Նահանգների ներկայացուցիչներից
կազմված նախընտրական մի պատվիրակություն, որի նպատակն
էր գնահատել 2003 թվականին կայանալիք նախագահական
և խորհրդարանական ընտրությունների պայմանները և
քաղաքական մթնոլորտը:
Պատվիրակության անդամները մասնակցել են ավելի
քան 50 նախընտրական գնահատումների աշխարհով մեկ,
ինչպես նաև անդամակցել են 5 մայրացամաքներում կայացած
ընտրությունների միջազգային դիտորդների պատվիրակություններին:
Հայաստան կատարած այցի ընթացքում նախընտրական
պատվիրակությունը հանդիպումներ ունեցավ երկրի գործող
և նախկին կառավարության անդամների, միջազգային դեսպանությունների,
քաղաքական կուսակցությունների ղեկավարների, լրագրողների
և ՀԿ-ների հետ՝ ընդամենը 24 հանդիպում անցկացնելով
հինգ օրվա ընթացքում:
Պատվիրակությունը նաև ծանոթացավ Հայաստանի Հանրապետության
սահմանադրությանը, Ընտրական օրենսգրքին, ինչպես
նաև վերջինիս համար առաջարկված և ընդունված փոփոխությունների
գնահատականներին, որոնք կատարվել էին ԵԱՀԿ-ի Մարդու
իրավունքների և ժողովրդավարական հաստատությունների
գրասենյակի և Եվրոպայի Խորհրդի կողմից:
«Հայաստանը շարունակում է տառապել ընտրությունների
իր անհաջող պատմության պատճառով», - ասվում է պատվիրակության
պատրաստած հաշվետվության մեջ:
«Թեև որոշ բնագավառներում առաջընթաց է գրանցվել,
դեռևս մնում են վիճահարույց ասպարեզներ, որոնց վրա
պետք է աշխատել ժողովրդավարական ընտրություններ
անցկացնելու համար»:
Պատվիրակության անդամները նշել են որոշ կարևոր
խնդիրներ, որոնք Հայաստանը պետք է լուծի ժողովրդավարական
հասարակության իր ճանապարհին: Խնդիրների ցուցակում
ընդգրկված է քվեարկողների գրանցումը, որը, համաձայն
հաշվետվության, հնարավորություն է ընձեռում ինչպես
օրինական քվեարկողներին ցուցակներից դուրս թողնելու,
այնպես էլ դրանցում անօրինականներին ընդգրկելու
համար:
Մյուս խնդիրները վերաբերում էին քվեների գնմանը,
քվեարկողներին, ընտրությունների աշխատակիցներին
և անկուսակցական դիտորդներին վախեցնելուն, զինծառայողների
քվեարկությունը, ընտրական պաշտոնյաների անբավարար
պատրաստվածությանը քվեարկման ու քվեների հաշվարկման,
ընտրությունների դիտորդների և լրատվական միջոցների
առումով, ընտրական առավելություն ապահովվող պետական
ռեսուրսների ոչ համապատասխան օգտագործմանը, ընտրական
խախտումներին վերաբերվող օրենքի ուժեղացման ձախողմանը:
«Նման խնդիրների առկայության պայմաններում, կառավարությունը
և ընտրական մարմիններն արտակարգ ջանքեր պետք է գործադրեն,
որպեսզի ցույց տան, որ 2003-ի ընտրությունները պատշաճ
կերպով կանցկացվեն», - եզրափակում է հաշվետվությունը:
Պատվիրակության անդամները նաև պարզել են, որ «ընտրական
օրինախախտումներն օրենքով հետապնդելու անկարողությունը
և վարչական պատժամիջոցների չկիրառումը հանգեցրել
են հասարակայնության այնպիսի մտայնության, թե ընտրական
ահաբեկչությունը և ընտրական կեղծիքը կարող են անպատիժ
կերպով իրականացվել»:
2002 թվականի հուլիսին Ընտրական օրենքի մեջ փոփոխություններ
մտցնելով (Ընտրական օրենսգիրքն ընդունվել է 1999
թվականին)՝ հայ օրենսդիրները զգալիորեն բարելավել
են օրենսգիրքը:
Այդ բարելավումների թվում են անկուսակցական հայկական
կազմակերպությունների կողմից ընտրությունների ընթացքը
դիտելու իրավունքի ճանաչումը, կուսակցության և թեկնածուների
վստահված անձանց և անկուսակցական դիտորդներին արձանագրությունների
պատճենների տրամադրումն ընտրամասերում քվեների հաշվարկումից
հետո, միջնորդ ընտրական հանձնաժողովների վերացումը
համայնքի մակարդակով և առանց դատական որոշման ընտրությունների
օրը քվեարկողների լրացուցիչ ցուցակներին անուններ
ավելացնելու անհնարինության ապահովումը:
Պատվիրակությունը նշեց ժողովրդավարության զարգացմանն
ուղղված Հայաստանի կառավարության ջանքերը և առաջարկեց
բարեփոխման ևս մի քանի բնագավառ: Առաջարկությունների
ցուցակն ընդգրկում է ընտրական հանձնաժողովների անաչառության
ապահովումը, քվեների հաշվարկման ընթացքի թափանցիկության
ապահովումը, քվեարկողների ցուցակների հստակեցումը,
պետական ատյանների քաղաքական չեզոքության ապահովումը,
զինծառայողների ազատ և տեղեկացված ընտրությունների
ապահովումը, լրատվական միջոցների անաչառության ապահովումը,
ինչպես նաև հաշվետվության ապահովումը և ընտրական
խախտումների համար անպատժելիության վերացումը:
Պատվիրակության վերջնական գնահատականի համաձայն,
հաջորդ ամիս կայանալիք նախագահական ընտրությունները,
ինչպես նաև մայիսյան խորհրդարանական ընտրությունները
տեղի կունենան «նախորդ ընտրությունների ընթացքում
լայնորեն տարածված անօրինականությունների և կեղծիքների
ֆոնի վրա»:
«Երկրի նախորդ ընտրություններից և ոչ մեկը չի
բավարարել ժողովրդավարական ընտրությունների միջազգային
նվազագույն չափանիշները»:
«Հայաստանի ընտրական ենթատեքստում սա շարունակում
է վճռորոշ գործոն մնալ, նույնիսկ չնայած, որ 1999
թվականի խորհրդարանական ընտրությունները և 2002
թվականի հոկտեմբերի տեղական ինքնակառավարման մարմինների
ընտրությունները՝ նախորդների համեմատ, զգալի առաջընթաց
են ապրել»:
|